De ‘meisjes plagen kusjes vragen’-aanpak verdwijnt definitief uit het repertoire

1 januari 2022

Hij had de truc zo vaak gebruikt, want het werkte feilloos. Twee leerlingen zaten aan elkaar te plukken en trekken. Na een paar waarschuwingen stopten ze niet en dus riep hij de zin waarna ze onmiddellijk zouden stoppen: “Vinden jullie elkaar zo lief dat je niet van elkaar af kunt blijven?” De jongens wisten niet hoe snel ze elkaar los moesten laten en riepen: “Gatver, nee!”

Op het moment zelf voelde het niet goed. En toen de meester er later die middag aan terugdacht al helemaal niet. Dit was niet de boodschap die hij wilde overbrengen. Dit behoeft een andere aanpak en misschien moest hij er zelfs op terugkomen in de klas.

De schooldirecteur was hem voor. Hij belde de meester aan het begin van de avond met de mededeling dat hij een klacht had ontvangen van een van de ouders. Dat hij hun zoon had uitgemaakt voor homo. “Ik heb dat woord niet gebruikt,” liet hij de directeur weten en schetste de situatie.

De meester besloot diezelfde avond nog contact op te nemen met de ouders. De moeder nam op en toen de meester zijn naam zei, veranderde ze van toon. Ze wist niet dat hij samen met een collega de klas van haar zoon les gaf. Ook al had hij haar zoon sinds groep 5 in de klas. En had hij het gezin de afgelopen jaren vaak geholpen met stadspassen aanvragen en kledingbonnen regelen.

De meester zei: “Ik stelde letterlijk de vraag, zonder oordeel: ben je verliefd op hem?”

“Je zei dan wel niet dat hij homo was,” antwoordde de moeder, “maar je bracht hem wel op het idee dat hij op jongens kan vallen.”

“Maar dat is toch niet erg? We zijn in Nederland, hier kan dat.”

“Ik weet dat het in Nederland geaccepteerd is, maar niet in mijn familie!”

Toen hij ophing, besefte hij ook dat hij bij het gezin kennelijk een bepaalde status had verworven. “Ze zei letterlijk dat ze de directeur niet gebeld had als ze had geweten dat ik het was. Dat ze dan wel eerst persoonlijk naar mij toe was gekomen. Dat klopt natuurlijk niet, dat van mij meer getolereerd wordt.”

Hij vroeg zich verder af waarom voor hem deze aanpak zo vanzelfsprekend was. Hij had webinars bijgewoond over structuren waarin we vastzitten. En ons te weinig afvragen: wat gebeurt hier nou eigenlijk?

Op deze manier probeert hij nu ook naar zijn eigen functioneren als docent te kijken. “Ik bedacht me; wat doet zo’n opmerking met iemand met een andere geaardheid? Want als een jongen en een meisje aan elkaar zitten, of twee jongens of twee meisjes, gebruik ik dezelfde truc. Dat doe ik alleen maar omdat ik weet dat ze onmiddellijk stoppen en ik dus verder kan met de les. Makkelijk voor mij, maar misschien kwets ik er onbewust wel leerlingen mee.”

En dus werd zijn voornemen voor 2022: de ‘meisjes plagen kusjes vragen’-aanpak verdwijnt definitief uit het repertoire.