“Er is iets met de Cito,” zegt de meester van groep 6. “Het lijkt wel of de toets na de lockdown nog belangrijker is geworden.” Als het een beetje de verkeerde kant op dreigt te gaan, schakelen de ouders direct externe hulptroepen in.
Foutloosrekenen.nl is er een die vaak voorbijkomt in zijn klas. Leerlingen die deze cursus volgen, oefenen elke dag een uur rekensommen na schooltijd. En zelfs een heel stuk van het weekend zitten ze verplicht te rekenen. “Ja, op deze manier lukt het wel met die toetsen,” zegt de meester lachend. ”Zo kan je een kind zelfs Chinees leren.”
Nu de voorjaarsvakantie voorbij is en de toetsen zijn gemaakt, is het tijd voor de oudergesprekken. En dus zit de meester een paar dagen van drie uur in de middag tot negen uur ’s avonds achter zijn computer om de ouders online te ontvangen.
Het eerste gesprek is gelijk een lastige, omdat alles in het Engels moet. Er zitten kinderen van expats in zijn klas, en leg begrijpend lezen maar eens uit in het Engels. “The result for begrijpend lezen is as follow, zeg ik dan maar als een Jolige Jopie. Dramatische vorming is ook zo’n woord.” Om het gesprek gaande te houden, let hij maar niet op zijn uitspraak en woorden. Hij heeft het geprobeerd met Google Translate ernaast, om de woorden snel op te zoeken, maar dat werkt ook niet.
Van andere gesprekken krijgt hij meer energie. Zoals met de ouders van die ene leerling, op wie hij zo trots is. “Zij is zo’n meisje, daar wil je er wel twintig van in de klas. Altijd anderen helpen, betrokken vragen stellen en heel goed scoren.” Dat laatste is knap, zo laat de meester weten, omdat beide ouders hard werken en weinig tijd hadden om haar te begeleiden bij het thuisonderwijs.
Helaas zijn er ook ouders die de afspraak vergeten. Zoals bij het laatste gesprek om negen uur. “Ik heb zelfs nog een uur op ze gewacht omdat ik eerder klaar was met de afspraak daarvoor, en dan komen ze niet opdagen. Dan denk je wel… nou ja dat dus. Haha.”
En dan zijn er nog gesprekken waarbij er méér mensen komen opdagen dan hem lief is. “Ik zit regelmatig met acht mensen over één kind te praten.” Dan hebben we het over: de ouders zelf, vier door de ouders ingeschakelde externen – orthopedagoog, remedial teacher en twee mensen van een particuliere leermethode – en tot slot de interne begeleider van de school en de meester zelf. “Op een gegeven moment heb ik het gesprek af moeten ronden omdat het te veel tijd kostte.”
Echt overzichtelijker wordt het niet met al die externe hulp, en daarbij leert het kind niet om zelf dingen op te lossen. Af en toe mijmert de meester of hij niet een paar leerlingen mee zal nemen naar het platteland, waar hij zelf is opgegroeid. “Even een week stamppot eten en een vader die je rug recht en zegt: ‘Even doorzetten, het komt goed.’”
Zijn eigen rug is sinds hij begon als meester in Zuid ook flink gerecht. In zijn eerste jaar kwam het nog weleens voor dat alleen de au pair bij het oudergesprek aanwezig was om een samenvatting voor de ouders te maken. “Nu zou ik dat onmiddellijk afkappen. Ja, ik ben geen lulletje lampenpit.”