Daar sloop ze op zondagmiddag door Oost: het schoolplein over, de voordeur door, via de lege gangen naar haar kleuterlokaal. Ze had een muts en een zonnebril opgedaan, zodat ze niet herkend zou worden door de ouders die in de buurt wonen.
De juf was twee dagen daarvoor positief getest en moest een week thuis in isolatie doorbrengen. Omdat ze niet wist hoe ze alles precies had achtergelaten, besloot ze haar lokaal te checken en waar nodig in orde te maken. “De laatste week voor de vakantie was zo hectisch. Ik had geen idee of er nog kerstversiering hing en hoe de tafels stonden.”
Door de eerdere sluiting van de scholen voor kerst moest haar planning van twee weken in één week worden gepropt. Dat betekende twee verjaardagen van de kleuters vieren, afscheid nemen van de stagiair, kerstontbijt op vrijdagochtend, de kerstboom opruimen en alle knutselwerken van de muur halen.
En zo vertrokken de kleuters op vrijdagmiddag met de handen vol kerstknutsels, half leeggegeten ontbijtdozen van het kerstontbijt en gymtassen naar huis voor drie weken vakantie.
Op die laatste zondag van de vakantie, toen ze in haar lege lokaal stond, voelde ze het gemis van de leerlingen des te meer. De kalender waarop stond dat Pien komende dinsdag jarig was, een verjaardag die vorig jaar niet gevierd kon worden vanwege de lockdown en nu een extra feestelijk zou worden. De namenstickers op de tafels, die verwisseld waren. Alle kleuters op een nieuwe plek, zoals na elke vakantie. En de weektaken die al klaarlagen voor het nieuwe thema van de maand, winter.
“Ik heb het allemaal gemist. En het stomme is dat ik me helemaal niet ziek voelde. Ik was superfit en volgde eindeloos veel online sportlessen.”
Direct na de positieve test had de juf de ouders in de WhatsAppgroep laten weten in isolatie te zitten. Ze reageerden meelevend, al zaten er ook een paar ‘o, wat jammer’-reacties tussen. “De kinderen zaten al drie weken thuis, dus ik kan me goed voorstellen dat veel ouders blij waren dat de school weer zou beginnen.”
Gelukkig was voor de eerste dag een invaller gevonden. Maar op dinsdag en woensdag bleek niemand beschikbaar te zijn, en dus moest de klas weer twee dagen thuisblijven.
De donderdag en vrijdag werden uiteindelijk opgevangen door een extern bureau dat een kunstproject zou begeleiden. “Ik hoop niet iets met papier-maché, want daar zijn ze te jong voor.” Ze had het eerder gehad in haar lokaal, dat een externe docent handvaardigheid met haar kleuters met papier-maché in de weer was gegaan. “Alles zat onder de lijm en de letters van de kranten waren doorgedrukt in de tafelbladen.”
Maandag was ze weer op school.
Vol energie. Alleen is de verjaardag van Pien intussen gevierd. Zondag is de juf opnieuw naar school gegaan. Om alles klaar te zetten. Dit keer niet incognito, maar ‘in het zicht en helemaal in mijn nopjes’.