Alles kwam samen op die bewuste maandag, waardoor een minicrisis onafwendbaar bleek. De juf was de vrijdag daarvoor ziek naar huis gegaan. Ze dacht in het weekend wel bij te trekken, maar voelde zich steeds slechter. Net als tien andere kinderen uit de klas bleek ze griep te hebben. En dus bleef ze maandag thuis.
Intussen was in datzelfde weekend de ramadan begonnen. Net als elk jaar deden veel leerlingen uit haar klas mee aan de vastenmaand. Niets nieuws voor de juf, die al jaren op deze school lesgeeft. Normaal gesproken zouden ze er maandagochtend over gepraat hebben, maar dat liep anders.
Gelukkig was de onderwijsassistent wél fit, hij stond die dag voor de klas. De dag verliep prima – tot de muziekles begon. De ene helft van de leerlingen vioolles, de andere helft trompet. Een paar leerlingen liet weten niet mee te doen. “Tijdens de ramadan mag er geen muziek geluisterd of gemaakt worden,” luidde de verklaring. Omdat de muziekleraar stond te wachten, zei de onderwijsassistent dat ze toch allemaal moesten gaan. De leerlingen weigerden en zeiden dat ze zich gediscrimineerd voelden door de meester. En zo ontstond een discussie.
Terwijl de juf thuiszat en van niets wist, haalde de onderwijsassistent de directeur en een collega van een andere groep erbij om de kwestie op te lossen. “Die collega deed ook mee aan de ramadan, maar haar inbreng hielp niet echt: ze vond dat de muziekles gewoon gevolgd moest worden.”
De juf werd aan het eind van de dag op de hoogte gebracht. Ze stelde voor dat de onderwijsassistent zou bellen met de ouders van de kinderen die weigerden naar de muziekles te gaan. Om ze te informeren en om te overleggen over wat de bedoeling is tijdens de rest van de vastenmaand.
“Dit had natuurlijk van tevoren gecommuniceerd moeten worden en niet een minuut voor de les. Het gekke is dat de muziekles de afgelopen jaren nooit een thema is geweest tijdens de ramadan. Ik was hier dan ook totaal niet op voorbereid.”
De reacties liepen uiteen: de ene ouder gaf aan dat de les gewoon gevolgd kon worden en de andere vond de vraag ongepast en discriminerend. Een pittig leermoment voor de onderwijsassistent.
Op woensdag was de juf weer beter. Ze begon de dag met een gesprek over het voorval.
“Juf, ze zeiden dat we het verzonnen, dat het niet waar was,” zei een leerling.
“Ik snap dat jullie dat vervelend vinden,” antwoordde ze. “Maar jullie vinden de muziekles ook echt stom. Dus snap je ook dat de meester dacht dat jullie hem aan het uittesten waren?”
Alle kanten van het verhaal werden belicht. De kinderen voelden zich gehoord en begrepen de positie van de onderwijsassistent beter. De afspraak: voortaan zullen de ouders van de kinderen die geen muziekles willen volgen dat vooraf aan de juf laten weten.